Klachten bij chronische vermoeidheid ME/CVS

De klachten die de diagnose van Chronische Vermoeidheid  Syndroom bepalen zijn: 
     • Ernstige vermoeidheidsklachten
     • Langer dan 6 maanden achter elkaar moe
     • Er is geen verklaring voor de moeheid
     • Rust nemen helpt niet tegen de moeheid

De vermoeidheid zorgt voor minder activiteiten:
– Thuis
– Studie
– Werk
– Sport
– Sociale activiteiten

Extreme uitputting zowel lichamelijk als mentaal geeft een aantal andere klachten zoals: 
spierpijn, duizeligheid, krachtsverlies,slaapstoornissen en stemmingsproblemen. Bij een mentale inspanning is er geheugen- en concentratieverlies.

Overige klachten: 

• Niet uitgerust zijn na het slapen
• Nog lang uitgeput zijn na een inspanning of sporten ( bekend als PEM, Post Excertional Malaise)
• Een kleine inspanning (lichamelijk of geestelijk) kan de klachten al doen verergeren
• Geheugenproblemen of concentratieproblemen
• Keelpijn
• Gevoelige lymfeklieren in de hals of oksels; gevoelig borstklierweefsel
• Spierpijnen
• Pijn in de gewrichten zonder zwelling of roodheid• Hoofdpijn
• Duizeligheid en zwakte bij opstaan na zitten of liggen

Het stellen van de diagnose 'ME/CVS' is moeilijk !

  • Er worden verschillende criteria gebruikt. De meest recente is de DePaul Symptom Questionnaire gebaseerd op de Fukuda criteria
    - Er zijn GEEN biomarkers, GEEN bloedtesten, GEEN onderzoeksmethoden
    - De patienten hebben ernstige beperkingen
    - Er zijn heel veel klachten, die allemaal wijzen op een functiestoornis van verschillende systemen. Om nog meer te lezen hierover: klik hier
    - Er zijn veel ander begeleidende ziekten bij een patient (co-morbiditeit)
    - De differentiaal diagnose en de exclusiecriteria van medische en psychische condities die ook vermoeidheidsklachten geven is moeilijk.

In de 'Rodrigus methodiek' wordt gebruik gemaakt van een eigen vragenlijst van 51 vragen. De uitkomst van die vragenlijst in combinatie met het intake vraaggesprek over de duur van de klachten, de begeleidende ziektes, de kwaliteit van leven en in combinatie met het lichamelijk onderzoek geeft een zekerheid van de juiste diagnose en een indicatie over de lengte van het totale behandelplan en de verwachtingen van verbetering van de huidige toestand.